geen botgroei na breuk

  • Lucien van Zundert

    Beste allemaal.

    Ik heb tijdens het fietsen in augustus 2008 een val gemaakt en daarbij mijn linker bovenbeen op meer dan 10 plaatsen gebroken. Uiteraad een pin van de heup tot aan de knie en extra ijzerdaard om bot bij elkaat te krijgen. Botaangroei is nog niet je van het en hlaf januari zijn de schroeven eruit gegaan. Nu na 3 maanden heb ik veel pijn net boven mijn knie en ik blijf maar met 2 krukken lopen.Botaangroei begint nu voorzichtig.

    Vragen aan lotgenoten ( en die zijn er ) heb ik gelezen :

    1. Moet ik wel of niet aan de botstimulator en welke ??

    2. Gaat die pijn in de knie een keer weg ??

    3. Hoe lang gaat het volledig nog duren ??

    Ik heb uiteraard de antwoorden van de artsen, maar ben zeer benieuwd naar jullie reactie. AUB mail mij.

  • Hilda

    Volgens mijn chirurg kan je pas na 6 maanden het effect van de botstimulator zien. Bij mijn laatste controle foto is er eindelijk een waas te zien in de breuk. Wat gebroken is als een spiraal zit dus rommelig op elkaar, zodoende kan het bot elkaar niet raken en krijg je dus haast nooit of slecht nieuwe botgroei. De plaat dient eigenlijk alleen ter ondersteuning. Nu bij een verkeerde beweging van de arm of veel kracht zetten kan de plaat nog steeds los laten. Van de week bij een keuringsarts geweest voor de verzekering. Ook deze arts vond het een krakkemige (gecompliceerde) arm.

  • dennis verschoor

    zat beetje te googlen over slecht groeiende botbreuken en toen kwam ik hier uit.

    ik heb feb 2007 beide benen gesloopt met een kitesurf ongeval,linker onderbeen was na een maand of 9 genezen.

    probleem is nu nog mijn rechterbovenbeen. feb 2007 pin ingebracht met 4 schroeven,okt 07 na 4 wkn lopen verboog de 9mm pin en werdt er een 14mm pin ingezet,mrt 08 een vd 2 bovenste schroeven wordt eruit gehaald voor meer druk op het bot om botgroei te stimuleren en lijkt te werken.april 08 mag ik weer fietsen/trainen en werk weer op de bouw,juni 08 begint het ernorm pijn te doen vlak boven me knie,trug naar zhuis voor foto's. ja hoor heb t voor elkaar 2 gebroken schroeven.in overleg met arts wordt er juli 09 een plaat met 14 schroeven in me been geschroefd,3 mnd onbelast met krukken gelopen en dr na beetje belasten,na 2 weken lkkr stukkie aan t lopen en toen slingerde mn been opeens alle kanten op. plaat gebroken g$%#$d,weer onder t mes voor nieuwe plaat maar nu een met 18 schroeven want dat zou sterker zijn ,ook bot uit me heup gehaald en in me been gepropt en nog wat biologische meuk wat goed moet zijn voor me bot.

    jan 09 bijna 2 jaar na ongeluk is er eindelijk botgroei te zien.

    heb het met mijn arst ook gehad over botgroei stimulator maar dat zijn volgens hem rot dingen die niks doen

    iedereen succes met zn herstel

  • Geppie

    Goeden avond allemaal,

    Ik was weer eens wat naar evt. mogelijke oplossingen te zoeken voor mijn boven been breuk, ik was het zelf vergeten maar ik zag dat ik hier al eens gereageerd had namelijk op 20-06-2007…. het is een beetje lang verhaal maar goed…

    Nee…, het is dus nog steeds niet goed, ik had dus op 16 mei 2004 mijn bovenbeen gebroken, hele nette breuk in eerst instantie…, maar de arts die mij op die zondag een pin ingebracht heeft was geen orthopedisch specialist bleek later, hij deed maag bandjes en verkleiningen, ook dat kon hij niet want daar zijn 2 doden bij gevallen en hij is gevlucht naar Duitsland ( ja hij dus… ), daar had hij ook een medisch strafblad voordat hij mij dus onder handen nam in het Scheper ziekenhuis in Emmen, hij heeft mij 18 maanden door laten sukkelen met een gebroken been wat niet wilde helen terwijl hij beweerde dat het bot al voor 2 derde aan elkaar zat…., die moet ik dus ook niet voor mijn bumper krijgen…

    Ik ben in Emmen bij elkaar 4 keer geopereerd door twee verschillende artsen, ze hebben het gelijmd, een plaat bij gezet, dat hielp allemaal niets omdat binnen 6 weken 4 v/d 7 bouten ( v/d plaat ) gebroken waren bleek na het zien v/d foto's…, ondertussen liep ik die 6 weken al onbelast op krukken.

    Hierna werd ik half 2007 over geplaatst naar het UMC Groningen omdat ze het in Emmen dus niet meer wisten, daar vertelden ze opnieuw dat er grote kans was dat de pen zou kunnen breken en dat het een zooitje was in mijn been, alles moest er uit en uit voorzorg mocht ik nog steeds niet op mijn been staan, ik heb in totaal 5 maanden onbelast moeten door kloten, er was bij Prof. Dr. Bulstra , die mij zou opereren, een wachtlijst van 8 maanden !!!!, dit hebben ze niet afgewacht gelukkig, ik was ondertussen mijn baan kwijt en heb mij met een scootmobiel moeten verplaatsten omdat ik geen auto meer mocht rijden…allemaal klote..

    Het was ondertussen april 2008 !! en tijd voor de operatie, alles shit er uit en een nieuwe pen er in, weer geen botgroei te bespeuren, dat was dus al die tijd al hét probleem, zeer zware operatie was het die keer vreselijk veel bloed verloren maar ja…

    Meerdere controles en het zat steeds niet goed, ik werd er gek van, eind 2008 wel weer mijn baan terug gekregen ( in een iets andere vorm ) omdat ik een wereld werkgever heb die mij altijd gesteund heeft, ook in de tijd dat ik thuis zat…

    In april van dit jaar hebben ze de onderste bouten verwijderd, dit om nog meer druk op de breuk te krijgen…., dit was een grote fout, omdat de breuk door alle operaties ondertussen helemaal schuin was gesleten ( onder een hoek van zo'n 60 graden ) is het bot langs elkaar afgezakt en stond mijn been scheef, er zat gewoon een knik in, twee controles verder ( waar steeds 3 maanden tussen zat ) wisten ze het niet meer, ze reageerden ook niet gek op de knik in mijn been… wat een mafketels zeg…

    Omdat ik geen vertrouwen meer had in het UMCG en mijn werkgever al vaker gezegd had dat ik naar het buitenland moest gaan voor verdere behandeling, heb ik dit nu uiteindelijk toch gedaan, via onze Belgische bedrijfsleider ben ik in contact gekomen met Prof. Dr. Marc Martens…, ja..die voetbal dokter… uit Antwerpen, hij had mijn collega gezegd dat hij wel naar mijn probleem wilde kijken, ik had een second upinion op 26 mei 2009 en hij schudde zijn hoofd toen hij de foto's ( die ik op cd mee had uit het umcg ) zag, “wie heeft dát gedaan vroeg hij” , er zat een té dunne pin in volgens hem, daardoor stond het bot zo scheef… ongelooflijk, ik heb een afspraak gemaakt en ik was binnen 14 dagen aan de beurt ( het kost een paar centen maar dan heb je ook wat … he he he ).

    Ik was nog wel bij die laatste afspraak in het umc Groningen geweest maar door een mega blunder van de arts zijn kant, zat hij naar foto's van 3 maanden !!! oud te kijken en dat had hij pas in de gaten toen ik zij dat er op die dag (3 juli 2009) nog géén foto's gemaakt waren, wat een eikel zeg, toen was ik er helemaal klaar mee…

    Ik ben op 20 juli jl. geopereerd en dat ging prima, ik mocht twee dagen na de operatie naar huis, dat was ook voor het eerst, ik mag alleen nog niet belasten, de eerst controle van 1 sept. liet nog geen botgroei zien maar dat kon volgens Martens ook niet omdat het té kort na de operatie was…., hoop dat het deze keer wel goed mag gaan…, 13 okt. weer naar Antwerpen… spannend…

    Iedereen succes en veel botgroei gewenst,

    Groet Gep.

  • Yvonne

    Hoi Geppie,

    Het is inmiddels 23 oktober en je bent dus voor controle geweest.

    Hoe is het gegaan??

    Ik loop met een verbrijzeld onder en bovenbeen, die niet wil helen.

    Nu 2 jaar later weten de artsen het niet meer. Ik hoop dat je reageert want ben dringend op zoek naar een arts.

    Gr Yvonne

  • Lizzy28

    Vijf weken geleden heb ik mijn vijfde middenvoetsbeentje gebroken. Na vijf weken gips bleek vandaag bij controle dat er minimale tot geen botgroei heeft plaatsgevonden. Een enorme tegenvaller die ik niet had verwacht omdat ik relatief jong (39) en gezond ben (geen osteoporose oid). De orthopeed raadde of een operatie aan (met een pin de boel vastzetten) of nog vijf weken doorhobbelen en mijn voet zo min mogelijk belasten (geen gips) in de hoop dat er in de tussentijd wel nieuw bot aangroeit. Ik wil een operatie liever vermijden dus ik heb voor de laatste optie gekozen. Wat ik nu heb ontdekt na flink wat googlen, is dat naast roken, ook het slikken van sommige medicijnen als antidepressiva (SSRI's) de botaanmaak schijnt tegen te werken. En ik slik dus al 9 jaar Efexor. En ja, ik rook ook (maar ik drink niet;-). Daarnaast heb ik mijn voet niet echt rust kunnen geven als alleenstaand moeder zijnde dus die overbelasting zal ook wel een belemmerende factor zijn geweest. Verder schijnt ook vitamine D-gebrek een oorzaak kunnen zijn voor matige botgroei dus ik ga zeker ook vitamine D-tabletjes kopen. Ik heb ook Arnica-tabletjes gekocht voor een betere doorbloeding. Ik ben ook erg geinteresseerd in die botgroeistimulator; ik zal mijn orthopeed er naar vragen. Ik baal hier stevig van want ik ben gewend om erg actief bezig te zijn en ik ben nu vooral aan huis gebonden; ik kan ook geen lange stukken lopen met die krukken want ik heb mijn polsen overbelast. Ik heb verder ook geen opvang voor mijn zoontje dus ik zou niet weten hoe het zou moeten als ik wel geopereerd moet worden… Duimen maar dat de foto over vier weken goed is; ondertussen sta ik open voor meer tips en adviezen. En ik hoop dat jullie allemaal snel genezen! O ja, was het nou paardenmelk of geitenmelk die goed zou zijn? Ik ben bereid alles te proberen…

  • Rutger

    Na alles eind vorig jaar al een doorgelezen te hebben om mezelf voor te bereiden op wat me te wachten stond zal ik ook mijn eigen ervaringen maar eens posten. Eind oktober ben ik na een avondje stappen van mijn fiets gestuiterd, ja hoe dom kan je zijn. Gevolg was dat mijn knieschijf horizontaal doormidden was. Alcohol schijnt een goede narcose te zijn want ben daarna nog op de fiets thuis gekomen.

    De volgende ochtend had ik een knie als een voetbal en ben ik met hulp van een vriend bij het ziekenhuis gekomen. Daar ben ik goed geschrokken van de foto die toen gemaakt werd. Toen ben ik meteen opgenomen en kort daarna geopereerd. Twee pinnen verticaal door mijn knieschijf heen met ijzerdraad over de knieschijf heen gespannen. De zogenaamde zuggertung nog wat constructie. Dag na de operatie mocht ik zonder gips naar huis toe. Dit is nu achteraf de eerste fout geweest. Twee weken later op college, waar de vloer glad was, zijn de krukken onder me weg gegleden en heb ik de klap natuurlijk met het verkeerde been opgevangen. De gevolgen werden niet op de eerste controle gezien, maar wel 7 weken later. Op deze tweede controle waar ook een foto werd gemaakt bleek dat er ongeveer een halve centimeter ruimte tussen de twee delen was gekomen. Door de klap was de pees die over de knieschijf loopt vol aangespannen geweest en had de twee delen uit elkaar getrokken.

    Dus 7 weken later en eigenlijk weer meer dan terug bij af. Ik mocht zelf kiezen of ik opnieuw wilde opereren of proberen met botgroei de afstand te overbruggen. De keuze viel op het laatste, mede met aanraden van de arts. Eerst werd een loopkoker van drie weken aangeraden. Dit voelde als een hele opluchting, omdat ik nu wel mijn hele been mocht belasten. Ook kon ik geen rare vallen meer maken, want mijn been zat nu vast in de koker.

    Volgende kodak moment was drie weken later. Op de foto was nog geen botgroei te zien. Het nieuwe plan van aanpak bestond uit voorzichtig belasten zonder gips om me been. Ik mocht 15 kilo gewicht op mijn been zetten en strekoefeningen doen. Dit alles om botgroei op gang proberen te brengen. Volgende controle over 2 weken.

    Twee weken later. Misschien kleine tekenen van botgroei zei de arts. Kon dus ook net zo goed niets zijn. Een groter probleem was dat mijn zuggertung uitrusting bijna kapot was en ik hierdoor niet meer kon gaan belasten. Het kapot gaan van de constructie betekende sowieso een nieuwe operatie. Op dit moment heb ik zelf gekozen voor een nieuwe loopkoker. Deze zou ik 4 weken krijgen en daarna opnieuw op de foto.

    Het is nu vandaag 4 weken later en ben net terug uit het ziekenhuis. En gelukkig, eindelijk, op de foto's was het gebied tussen de twee delen al bijna helemaal opgevuld met bot. Ik mag nu naar de fysio. Twee weken tot 15 kilo belasten en daarna opbouwen naar 40 kilo. Volgende controle van een arts op de functies van me been over 4 weken. Eindelijk het einde in zicht zullen we maar zeggen! Hoe het kan dat de botgroei nu wel zo snel op gang is gekomen weet ik niet. Het enige wat de afgelopen 4 weken anders was is dat ik toch heb gezorgd dat ik voldoende vitamine D binnen heb gekregen. Dit heb ik gedaan met normale voedingssupplementen.

    Dit was eigenlijk het hele (lange) verhaal tot nu. Nu hopen dat ik zonder rare grappen het tot een goed einde kan brengen.

  • peperbuske

    Hallo Lizzy,

    3januari ben ik met wasmand de trap af gegaan en misgestapt, dus mijn 5e middenvoetsbeentje gebroken. Eerst 6 weken in de gips, toen een paar weken rust en nu ben ik vorige week geopereerd en hebben ze er 2 schroeven ingezet. Ik mag de voet niet belasten en loop te hinkelen door het huis op krukken. Ik heb het idee dat de medicijnen die ik al jaren gebruik (prozac) de botgroei ook niet echt stimuleren. Hoe is het met jou nu?

    Groetjes,

    Elly

  • Lizzy28

    Hallo allemaal, even een update van mijn kant. We zijn nu bijna 6 maanden en vele bezoekjes aan de orthopeed en rontgenfoto's verder8-) Ik bleef maar last houden ondanks fysio en op de foto's was te zien dat het bot gewoonweg minimaal aangroeide. De orthopeed vond het toch echt wel tijd om te opereren maar ik bleef terughoudend. Een paar weken geleden is er een scan gemaakt om te zien hoe het middenvoetsbeentje er van binnen uitzag en toch bleek toen dat er ook daar sprake was van minimale maar wel nieuwe botaanmaak van binnenuit. Je ziet nog wel de breuk doormidden lopen. Kortom, het heeft gewoonweg tijd nodig, veel tijd; het kan nog wel minstens een half jaar duren voordat het helemaal genezen is. Het gips was er na 7 weken af en de krukken heb ik met 10 weken de deur uitgedaan (ging toch niet, hobbelen in de sneeuw). Ik ben calcium- en arnica tabletten gaan slikken en de calcium slik ik nog steeds. Ik loop en fiets gewoon, maar met beleid. Zodra ik last krijg ga ik met het been omhoog. In principe hoef ik niet meer terug naar de orthopeed tenzij het weer echt pijn gaat doen. Tja, ik heb gewoonweg dikke pech gehad. De oorzaak van het slechte genezen is dus niet bekend maar het zal een combinatie zijn geweest van antidepressiva slikken, te weinig calcium-inname en te snel overmatig belasten. Ik hoop dat jullie genezing voorspoediger gaat; succes!!

  • Heleen

    Hallo,

    Ik heb zelf een gecompliceerde open dubbele beenbreuk opgelopen in januari van dit jaar. Aanvankelijk wilde het bot ook niet aangroeien. Nu ben ik al enige tijd onder consult van een orthomolecuair therapeut. Op zijn advies ben ik mijn PH-waarde gaan meten. Een te laag gehalte vertraagt nl. de botaangroei. Het gehalte bleek inderdaad veel te laag te zijn. Ik neem nu daarvoor twee soorten poeder in die in een rap tempo de waarde van de PH omhoog brengt. Ook adviseerde hij mij om vitamine K2 en een combinatie van o.a. calcium en magnesium, te weten Osteowatch, in te nemen. Een verslag van het onderzoek kunt u hier terugvinden: http://gezondheid.blog.nl/hart-en-vaatziekten/2007/04/03/vitamine-k2-voor-sterke-botten-en-schone-bloedvaten. Bij mijn laatste controle twee weken geleden bleek dat mijn breuken heel erg goed aan het herstellen zijn en al zo goed als aan elkaar waren gegroeid.. De specialist stond er versteld van. Hij had mij steeds gezegd dat ik een jaar moest rekenen voor mijn herstel, waarin de botten dan ook zouden zijn aangegroeid. Dit blijkt dus allemaal veel korter te kunnen worden. Ik mag na vijf maanden mijn been volledig belasten, voor zover dat gaat, en ik ben nu volop aan het revalideren. Of de vitamines e.d. ook de reden zijn van de groeispurt van het bot is natuurlijk niet na te gaan, maar ik ben voor mijzelf van overtuigd dat dit wel zo is. Misschien hebt u iets aan mijn verhaal. In ieder geval succes.

    Heleen