In oktober 2006 heb ik mijn bovenbeen gebroken, een gecompliceerde breuk.De eerste vier maanden was er geen botgroei, nu wel, maar het is heel weinig.
Ik moet het been wel 100 procent belasten, om de botgroei te stimuleren. Daarbij is er wel de mogelijkheid dat de pen in mijn been het begeeft.
Toch wil de arts niet opereren, want het liefst moet mijn lichaam het zelf oplossen.Wie heeft zoiets ook meegemaakt en wie weet hoe groot de kans is dat de pen het niet houdt?
Hoi Hanneke,
sterkte allereerst! Ik heb dit zelf niet meegemaakt maar mijn vader (toen begin 70) heeft ook na een gecompliceerde breuk eerst wel iets van 6 maanden geen botgroei gehad. Uiteindelijk is dat wel gekomen, in zijn geval nadat het eerst misgegaan was (het was niet duidelijk dat het niet genezen was dus hij is het te veel gaan belasten). Opnieuw opereren was nodig in zijn geval, nieuwe pennen, daarna genas het wel (al duurde het lang).
Beste Hanneke,
ik wil niemand bang maken maar ik zou zeker een second opinion aanvragen bij een andere orthopedisch specialist, in mijn geval was het gevaar dat de pen kon breken volgens mijn arts zeker aanwezig en moest ik ook zo snel mogelijk opnieuw geopereerd worden volgens hem.
Op 16 mei 2004 ( om m'n verjaardag te vieren ) breek ik tijdens het motor crossen mijn bovenbeen, op een zondag dus al lang blij dat er een dokter is die er een pen in kan zetten. Een schroef bovenin bij de heup twee onder,iets boven de knie.
Na 5 weken worden de onderste bouten verwijderd zodat de breuk onder druk komt om het groeiproces te bevorderen, om een lang verhaal kort te maken…., na 18 maanden zeuren dat ik toch wel last van wat pijn heb, vooral tijdens mijn werk zegt de arts dat ie het niet meer weet..????? en stuurt mij dan door naar een orthopedisch specialist, die man werpt een blik op de laatste foto van zijn voorganger en meldt mij dat het hele zwikkie niet aan elkaar gegroeid is, ik ben sprakeloos, ik heb dus 18 maanden met een gebroken poot rond gelopen. De specialist wil het eerst proberen met een botgroeistimulator maar dat geeft na een week of tien géén resultaat, moet geopereerd worden omdat er volgens hem een grote kans bestaat dat de pen breekt als ik zo door blijf lopen. Op 6 jan 2006 geopereerd ( hebben ze het aan elkaar gelijmd ) lang thuis gezeten, tijd gewerkt weer thuis gezeten, arts niet 100% tevreden. Op 12 maart jl komt hij er achter dat het gelijmde deel weer is afgebroken, op 4 april hebben ze alles “ schoon ” gemaakt en er 1,5 cm bot tussen gezet, nu tien weken verder ben ik vandaag op controle geweest en het is nog niet goed het bot wil niet groeien, nu moet ik naar het umcg ( Groningen ) en hoopt de specialist dat ze daar nog meer weten en kunnen dan hij zelf, ik heb een ding geleerd ,KOM OP VOOR JEZELF… alles kan geregeld worden maar je moet het meestal allemaal ZELF aandragen want het lijkt soms wel of ze niet verder kijken dan hun eigen hoekje…. veel sterkte…
Heeey lotgenoten,
Ik heb tijdens het werk op 2 juli, 2007 mijn kuitbeen gebroken.
Het was volgens de dokter een nette breuk, en na een week in de spalk ging ik terug om gips te halen.
Dit was de dag dat de dokter mij vertelde dat mijn “nette” breuk was opengebroken in een open breuk en het werd opereren, dezelfde dag nog.
De dag na de operatie waarbij ze 6 schroeven en 1 plaat in mijn been hebben geplaatst mocht ik in de gips waarna ik na de chirurg ging.
Deze zei dat ik 3 maanden niet mocht belasten en vervolgens rustig met 10 % ed. te proberen. Vervolgens ging ik naar de volgende chirurg die een totaal ander verhaal had. Hij vertelde mij dat ik mocht lopen en 100% belasten en wat geen pijn deed kon gewoon.
Vervolgens ging ik na 5 weken gips terug naar het ziekenhuis. Dit was gister op 27 Augustus 2007 en ik dacht omdat ik met gips al 3 weken vol liep dat het gips eraf mocht.
Het gips mocht er inderdaad af, maar een foto was niet nodig. Hier heb ik op aangedrongen omdat ik zekerheid wilde en wat bleek? Mijn breuk had geen tekenen van herstel, sterker nog er was 0 % botgroei gesignaleerd.
Nu vertelde de chirurg mij dat ik maar 4 weken op krukken te lopen en niet te belasten en zonder gips. Oftewel ik ga met een gebroken been op krukken door het leven met als gevolg dat als ik val ik meteen weer onder het mes moet.
Ik ben nu 2 maanden bezig en de vooruitgang is 0. De chirurg wil mij geen botgroeistimulator aanraden, waarschijnlijk omdat rusten gratis is.
Zijn er mensen die tips voor mij hebben? Want ik ben het helemaal zat dat chirurgen elkaar allemaal tegenpraten en niet eerlijk zijn. En vooral dat ze misbruik maken van het gebrek aan kennis bij patienten die alles maar voor lief nemen.
Heeft er iemand tips zijn ze meer als welkom…
ik ben ten einde raad…
Boyt
Ik heb helaas geen oplossingen, maar wel een soortgelijk verhaal. Ik stootte op m'n werk mijn middenvoetsbeentje, ging naar me h.arts, zij zei; 2dagen een natte doek eromheen echt 48 uur en niet slapen etc, na die tijd nog niet weg, ik verbeet me pijn en ging maar aan het werk, na 3,4 weken zei me vrouw en NU ga je naar z.huis en jawel hoor, op 3 plaatsen gebroken, nou 6 wkn gips en ze hadden het gips niet goed geplaats want ik kwam eruit en 2 dagen later brak ik mijn dikke teen, weer gips en nvvt werd me vertelt me voet blijft qua gevoel zo en wordt nooit meer hetzelfde en nu 1 jaar later zit ik weer thuis na 1?? week gips te hebben gehad om zg. te rusten en nu zijn mijn zenuwen en de stand van mijn teen niet goed. Volgende week een consult bij slotervaart ziekenhuis, maar dit is toch ook gewoon grove nalatigheid?! Ik ben tussentijds ook nog getest op botontkalking, ik ben bijna 40 jaar, die gasten weten zelf niet wat ze je moeten zeggen, tegenwoordig is het gewoon een vleesfabriek en wij belanden op de lopende band en moeten idd, maar aannemen wat zo'n zogenaamde geleerde ( zonder tijd, zin ) ons vertelt. Schandalig is het.
Hoi,
Ik ben op 20april 07 geopereerd aan mijn pols, ulnaverkorting.
De ulna was meer dan 4mm te lang waardoor ik veel last had aan mijne pols bij het werk. Nu bijna 6maanden later kan ik nog minder dan ik ervoor kon!! Ze hebben een plaatje met 7schroeven in mijne pols geplaatst. Vandaag kreeg ik te horen dat het nog steeds niet terug aan mekaar gegroeid is en moet maandag onder ne scanner. Ze gaan zien wat er mis is maar de kans was volgens hem groot dat ik terug geopereerd moest worden om er stukjes bot tussen te plaatsen??? Eerst nemen ze bot weg en nu gaan ze er weer wa terug zetten???
Heb ondertussen wel bij een andere arts een afspraak gemaakt om eens te horen wat hij er over denkt!!
Hoop dat het bij jullie allemaal in orde komt!!
Groetjes
Hanneke,
Wat een vergelijkbaar verhaal!
Mijn bovenbeen brak in het ziekenhuis tijdens een behandeling door de othopeed. Spoedoperatie en plaat erin (2002). Tijdens de operatie werd ontdekt dat mijn bot heel verzwakt was door een stuk voorgeschiedenis. Er werd bot van de botbank gehaald om de breuk en de plaat te ondersteunen. Na een aantal maanden werd geconstateerd, dat er van botaanmaak totaal geen sprake was. Na een jaar begon de orthopeed bang te worden dat de plaat het zou gaan begeven en stelde voor om bot uit mijn heup weg te nemen en in mijn bovenbeen bij te plaatsen. Ik heb dat geweigerd, omdat ik sinds 2001 aan het dokteren (had inmiddels 3 operaties achter mijn kiezen en twee ontsierende littekens van 20 centimeter op mijn been) was. De arts stelde voor om te proberen de botaanmaak te stimuleren met ultrazone geluid. Ik heb ingestemd en ik kreeg een kastje, gel en een band mee naar huis. Op mijn been, ter hoogte van de breuk stond een kruis (Viltstift). Ik moest iedere dag op een vaste tijd (voor mij 8 uur 's avonds) 20 minuten het ultrazone geluid op mijn been loslaten. Een half jaar later bleek de botaanmaak dusdanig op gang gekomen te zijn dat de breuk aan het dichtgroeien was. We zijn toen gestopt met die behandeling en hebben het lichaam de aanmaak weer over laten nemen. Dat lukte. Wellicht is dit een optie om te bespreken met je orthopeed. Het is geheel pijnloos, en in het begin denk je dat het niks doet enzo. Maar het resultaat was verbluffend. Het schijnt dat ze dit ook bij topsporters met botbreuken toepassen en de genezingstijd met de helft wordt teruggebracht.
Ik wens je heel veel sterkte hiermee, geef de moed niet op, dat heeft geen zin, heb je alleen jezelf mee.
Groet
Hallo,
Wel een wat late reactie, maar ik schrijf toch maar.
Ik heb in 2003 mijn middenvoetsbeentje (kleine teen) gebroken. Helaas was er toen op de foto's niets te zien en kreeg ik zooltjes van de orthopeed.
Het hielp wel iets, maar niet afdoende.
Eind 2005 ben ik op nieuw naar het ziekenhuis gegaan voor foto's en ja hoor er zat zowat een breuk van een cm. tussen de botdeeltjes. Maart 2006 was mijn eerste operatie: schroef in het botje, 6 weken gips, nog 6 weken zonder gips niet lopen en nog niets verandert alleen veel pijn.
2e operatie augustus 2005: schroef eruit, botje uit scheenbeen erin en draadje erom. Maar in november nog geen resultaat. Dan maar 15 weken de botstimulator: gipsspalk met stimulator erin, 24 uur om en er niet op lopen.
Weinig resultaat, alleen pijn. Dus draadje moet eruit. Dit is in juni 2007 gebeurt.
Maar botje zit nog niet helemaal aan elkaar dus voorzichtig lopen, met krukken.
Na 8 weken zonder krukken hoef ik niet meer terug te komen. Dit hoeft alleen bij meer pijn. En helaas dat kwam er. Dus opnieuw naar het ziekenhuis (Dependance van Maartenskliniek) maar hier weet men het niet meer.
Nu wordt ik door gestuurd naar Nijmegen (St Maartenskliniek). Het losse botdeeltje moet eruit, en pees en spier die hier aan vast zitten moeten verlengd worden. Heeft iemand ervaring met dit en wie kent dr. Swierstra?
Sterkte allemaal.
Hallo,
Wat betreft de botgroeistimulator: Mijn arts wilde het wel, maar vanuit het ziekenhuismag hij het pas na een half jaar aanvragen. Ik heb er één voor 15 weken gehad. De man (Werk vanuit het Maartenskliniek Nijmegen, kwam hem in Woerden bij mij plaatsen. Het zat verwerkt in het gips waar een spalk van werd gemaakt. Deze had ik 24 uur, min de fysio-tijden, om.
Na 15 weken bleek er wel wat aanmaak en inderdaad, toen moest mijn lichaam het verder zelf doen. Niet dus.
Na een jaar, dec. 2007 werd ik opgebeld door deze firma, hoe het nu ging.
Het verbaasde hem dat ik de stimulator niet langer haed gedragen.
Ook het stukje bot uit mijn scheenbeen heeft niets gedaan.
Gisteren moest ik dus naar Nijmegen, mijn arts had daar een collega om raad gevraagd. Had hij niet hoeven doen, ik ben er niets wijzer geworden. Enkel een halve dag reizen.
Nu moet ik dus weer naar mijn eigen orthopeed terug, deze moet dus alsnog het botdeeltje dat afgebroken is gaan verwijderen.
Dit betekend dus, dat ik nu weer opnieuw een afspraak heb moeten maken en pas eind februari kan komen. Laatste keer was eind oktober. 4 maanden voor Jan Doedel voorbij.
Ik baal vreselijk, en hoop nu maar dat de huisarts de baliedame in Woerden kan bepraten, zodat ik snel op de opname plaats gezet kan worden.
Maar ik moet zeggen: Ik heb een enorm lieve en goede orthopeed, die niet alleen kundig, maar ook nog menselijk is!
Sterkte allemaal.
Ik zit ook in hetzelfde schuitje. Ik heb mijn bovenbeen in Juni 2007 gebroken. Ook een erg gecompliceerde breuk/verbrijzeling. Ze hebben mij geopereerd en er een plaat 6 schroeven en metaaldraad in gezet. Mijn bot groeit ook niet echt snel. Het gaat erg langzaam, maar gelukkig blijf ik tot nu toe, een operatie net voor. Ik heb al wel door dat dit niet zo maar een breuk is. Je bovenbeen is een erg lastige plek om te breken, en het duurdt ook erg lang voordat het uiteindelijk is genezen. Ik blijf hopen dat een operatie (om er bot tussen te laten zetten) niet nodig. Mocht de ortopeet het toch willen, denk ik dat ik toch eerst voor de ultrasoon apparaat ga.
Suc6 allemaal!
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's