Ik heb in dec de 27ste 2010 een nieuwe knie gekregen,heel veel pijn na die tijd 90 pijnstillers in de wk en nog morfine.Nog 1 dag weer in ziekenhuis voor doorbuigen,niks hielp hij wilde niet buigen maar 55 graden, weer een week opnamen op de CPN otzettend veel pijn maar buigen ho maar.'
Nu in 2012 de 21 febr. is mijn knie er uitgehaald en is er geen knie weer geplaatst 4 wk in een spalk gelegen en net van bed af en aan zware antibiotica, na 4wk weer een nieuwe knie geplaatst met een langere dunne pen onder narcode van een ruggeprik, de operatie heeft 5 uur geduurd en zou 2 1/2 ur duren,4 1/2 zakje bloed gekregen,maar niet zoveel pijn as de vorige x, maar ik mocht niet van bed af,en ik vroeg waarom niet,omdat tijdens de operatie hadden ze mijn scheenbeen gebroken,nog weer 2 wk langer in ziekenhuis gelegen op de CPN,maar 4 dagen vr dat ik naar huis mocht,ontsteking erbij en met een naald er uitgehaald en op de kweek gezet,maar niks ernstig,na 6wk naar huis 12 week een CPN in huis,maar de knie wou niet,de machine drukte mij gewoon omhoog,en de knie wil maar meer op 35 graden en dat houd in dat ik niet weer kan fietsten en niet goed lopen,kleine stukje met rollator en met een schootmobiel en in huis met krukken en dat komt allemaal zeggen door verklevingen en vocht, u willen ze mijn been zwachttellen, en straks hele zware kous er om en dat is het zij UMCG in Groningen (operatie is gebeurd in Winschoten) met hogerop gegaan en o ja ook nog in Stadskanaal ziekenhuis gelopen ij een revelidatie arts, maar die kreeg er nog geen milimeter beweging in.Half oktober wordt ik nog gebeld, ze gaan nog in overleg met een andere arts in die is nog op vakantie. Nou wil mijn man met mij naar Nijmegen,maar ik durf er niet op aan, bang in een rolstoel te belanden, zint voor gij begint, het is niet altijd rosegeur en maneschijn. Het is echt moeilijk om het te verwerken,als je altijd een bezige bij bent geweest